Verenigd Koninkrijk

“Terwijl iedereen naar de automatische, gps-gestuurde kranen van de moderne havens staart en melancholisch afscheid neemt van de oude havenarbeiders en ‘handenarbeid’, zijn er in het onzichtbare achterland driehonderdduizend Britse magazijnarbeiders die de containers lossen – magazijnwerk is arbeidsintensief en wreed.” Zo schrijven de Angry Workers in hun boek “Class power on zero hours”. Daarin doen ze verslag van hun leven en strijd als werkers in het industriële West-Londen.

Zes jaar lang woonden leden van de Angry Workers of the World (AWW) in het industriële westen van Londen. Daar werkten en organiseerden ze in de voedselproductie en logistieke sectoren. Over hun strijd en ervaringen schreven ze begin 2020 het prachtige boek “Class power on zero hours”.

Wij (dit is afkomstig van de website transnational strike, GI) publiceren een tekst van de Women's Strike Assembly over de stakingen van werknemers in de kinderopvang in het Verenigd Koninkrijk, die nu al weken aan de gang zijn. Stakingen van werknemers in de kinderopvang zijn essentieel, want  hun werk is essentieel! Laten we onze krachten bundelen voor de essentiële staking op 8 maart (lees hier het manifest van EAST) en sluit je aan bij onze openbare vergadering op 8M).

De Britse New Economics Foundation heeft een lijst gemaakt met haar beste stukken van het afgelopen jaar. De links voeren naar Engelstalige stukken die (nog) niet vertaald zijn. Als je bepaalde stukken graag in Nederlandse vertaling zou willen lezen, laat het dan even weten.

Op de valreep, letterlijk, is er dan toch nog een soort handelsovereenkomst tussen het VK en de EU gesloten. Ze hadden sinds het referendum in 2016 de kans om wat uit te onderhandelen, maar hebben tot de laatste dage gewacht en dan nog maar een vaag deel-akkoord bereikt. Daarmee kan voorkomen worden dat ze zonder enige afspraak uit elkaar gaan, en het VK voor de EU het status zou hebben van elk ander land (waar ze geen handelsakkoord mee hebben) en andersom. Nu zijn er dus alsnog wat knopen doorgehakt, terwijl de feestdagen aanbreken en geen parlement nog wat zinnigs mee kan doen. Maar wat is er dan afgesproken?

Katya Lachowicz in interview met Jim Donaghey, over het succesvolle project om lokale collectieve productie van ziekenhuiskledij te organiseren, de Scrub Hubs genaamd.

De klimaatvertragers hebben een nieuw spelletje ingevoerd. Het heet ‘netto nul’. (Aanvulling globalinfo: Bemerk dat ook Extinction Rebelion deze ‘netto reductie’ als een van haar drie kern-eisen heeft). Het is een gevaarlijke wassen neus.

De Britse journalist Paul Mason is ook in onze contreien geen onbekende in linkse kringen: het hart aan de linkerzijde, prima commentator, auteur van een reeks sociaal-kritische boeken en in 2015 druk beluisterd voor zijn verslaggeving over de wederwaardigheden van de regering Tsipras in Griekenland. Hij definieert zichzelf als een ‘radicale sociaaldemocraat’ en stond de voorbije jaren aan de kant van Corbyn en de Momentumbeweging achter Corbyn.

Op 21 november stelde Jeremy Corbyn het ‘Labour Manifesto 2019’ voor. It’s Time for Real Change is een lijvig document waarmee Labour naar de verkiezingen van 12 december trekt. Niets bijzonders, zou men kunnen zeggen, iedere partij doet wel zoiets in de aanloop van verkiezingen, en is er nu zoveel te zeggen over het programma van een sociaaldemocratische partij die Labour uiteindelijk is?

Benjamin Zephaniah spreekt met Anu Shukla over poëzie, politie en de voortdurende strijd tegen racisme

De mannen die de Verenigde Staten gaan besturen zijn aanhanger van een wrede filosofie die pleit voor rijkdom en egoïsme.

In Groot-Brittannië plannen migranten een nationale actiedag om aandacht op te eisen voor de cruciale economische bijdrage die ze iedere dag leveren. Die actiedag zal onder meer bestaan uit stakingen en boycots.